2 Μαρ 2017

Δεν μας σκοτώνει ο Θεός…


Όχι δεν μπορώ σαν Xριστιανός να δεχθώ ότι o Θεός και η Παναγία θέλουν να πεθαίνουν οι άνθρωποι, να σκοτώνονται στις εθνικές οδούς, να σφάζονται στους πολέμους και να υποφέρουν στα ογκολογικά τμήματα των νοσοκομείων. 
Ο Θεός που αποκάλυψε ο Χριστός δεν είναι ένας αιμοσταγής μανιακός δολοφόνος, εραστής του θανάτου, που χαίρετε τον κοπετό, τα δάκρυα και την οδύνη των ανθρώπων. Δεν κατασκευάζει θανάτους, δεν προκαλεί δυστυχήματα, δεν ζητά τον θάνατο του ανθρώπου. Διαλέγει να πεθάνει Εκείνος αντί για μας. Ο Σταυρός του θα παραμένει πάντα σκάνδαλο στον παραλογισμό της ανθρώπινης ιστορίας. Πειστήριο ότι ουδέποτε θέλησε τον δικό μας θάνατο, αλλά πέθανε αυτός αντί για εμάς. 
«Ο Θεός των Χριστιανών είναι από τους πιο παράξενους, δεν ομοιάζει σε τίποτε με τις ανθρώπινες ιδέες περί Θεού και αυτός ο ανήκουστος χαρακτήρας καθορίζει την πνευματική ζωή....επάνω στον Σταυρό ο Θεός παίρνει το μέρος των ανθρώπων έναντι της ιδίας του της θεικότητητος, πεθαίνει ο ίδιος για να ζήσει ο άνθρωπος». 
Ο Θεός του Χριστού, και των Ευαγγελίων, δεν προκαλεί κακό και έπειτα στέκεται απέναντι από πενθηφόρους ανθρώπους που με ρακένδυτες και ρημαγμένες καρδιές θρηνούν την απώλεια των αγαπημένων τους. Δεν είναι απέναντι στον πόνο τους, αλλά μαζί τους, δίπλα τους, μέσα τους ως πάσχω δούλος. 
Ο κόσμος αυτός δεν είναι εκείνος που θέλησε ο Θεός, αλλά εκείνος που η ανθρώπινη ελευθερία παραμόρφωσε και παραχάραξε σε μια ατελείωτη νύχτα θανάτου. 
Ο Θεός στο κόσμο αυτόν πάσχει. Πάσχει κάτω από την ελευθερία μας, που τον συκοφάντησε, τον πρόδωσε, τον δίκασε, τον σταύρωσε, τον σκότωσε. 
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται κάθε φορά που η λάθος επιλογές μας και συμπεριφορές, εκείνες οι αυτοκαταστροφικές επιθυμίες μας διαμορφώνουν μια κοινωνία θανάτου. 
 Όχι δεν προκαλεί ο Θεός τα ατυχήματα και τις αρρώστιες. Αντιθέτως Εκείνος τις μεταμορφώνει σε Πάσχα, σε πέρασμα στην αιωνιότητα Του. Μας συμπαραστέκεται, δεν μας καταδικάζει. Η σιωπή του Θεού είναι τα δάκρυά Του. Η θέση του Θεού σε μια μάνα που θρηνεί το παιδί της, δεν είναι απέναντι της, αλλά δίπλα και μαζί της. Γιατί όπως λέει η Αγία Γραφή ο Θεός ουδέποτε θέλησε τον θάνατο και το κακό. 
Οι πηγές του κακού είναι οι εξής: Το φυσικό κακό, το κακό που κάνουμε εμείς στους άλλους, το κακό που κάνουν οι άλλοι σε εμάς, το κακό που κάνουμε εμείς στο εαυτό μας, και ο διάβολος. Ο Θεός δεν εχει καμία σχέση με το κακό αλλα μονάχα με την ομορφιά που στο τέλος ως λεει και ο Ντοσογιέφσκυ θα σώσει τον κόσμο. 
Ο Θεός δεν παράγει κακό, αλλά όπου το βρει το μεταμορφώνει. Τον θάνατο σε Πάσχα και Ανάσταση. 
Ο Θεός παίρνει τα πάθη, τα λάθη και τις αστοχίες μας και τις μεταμορφώνει σε ευλογίες. Εκεί που μια ανεύθυνη και άδικη πράξη σκορπά τον θάνατο, ο Θεός απαντά με την Ανάσταση. 


π. Λίβυος

7 σχόλια:

Αναστασία. Λ είπε...

Δεν ξέρω αλλά χάρηκα όταν διάβασα το κείμενό σου πάτερ.Μου δημιουργήθηκε όμως μια απορία. Δεν μας στέλνει ο Θεός κάτι που θεωρούμε κακό αρρώστια ή ότι άλλο έτσι για δοκιμασία;
καλή σαρακοστή!!
Αναστασία

αμφοτεροδέξιος είπε...


Ό,τι έπρεπε πάτερ!
Εύχεσθε...
Αναδημοσιεύουμε!
"Δεν μας σκοτώνει ο Θεός…Και όχι, δεν προκαλεί ο Θεός τα ατυχήματα και τις αρρώστιες..." π.Λύβιος"

Αναστασια Λ. είπε...

Λύθηκε η απόρια μου. Ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ!! Μόνο ευλογίες μας στέλνει...και επιτρέπει(όχι στέλνει)δυσκολίες στη ζωή μας και αυτές για το συμφέρον μας...
Καλή δύναμη! Την ευχή σου

Ανώνυμος είπε...

Πάτερ μου, το φυσικό κακό, αν είναι όντως φυσικό, είναι κομμάτι της δημιουργίας, άρα δημιουργημένο από τον Θεό. Αν το "φυσικό"κακό είναι το αποτέλεσμα της αλλοίωσης της φύσης εξαιτίας της προγονικής ανθρώπινης αμαρτίας (κάπως έτσι νομίζω ότι το εξηγεί ο χριστιανισμός), τότε με πολλές ευθύνες έχετε φορτώσει τον άνθρωπο και ειλικρινά δεν του αναλογούν.
Πέρα από τα παραπάνω, ο πόνος είναι πόνος και είναι ουσιαστικά αδιάφορος από πού προέρχεται. Δεν με ανακουφίζει που δεν φέρει την ευθύνη ο θεός ή δεν προέρχεται από τον θεό. Η μόνη ανακούφιση στον πόνο είναι το παυσίπονο και τούτο είναι φορές που δεν έρχεται ούτε από τη γη ούτε από τον ουρανό.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΘΕΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΚΑ
ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΓΥΡΙΣΕΣ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ.
ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ,ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΛΕΙΠΟΥΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ ΚΑΙ
ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ ΠΑΠΑΔΕΣ.

ΜΕ ΚΑΘΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΠΑΤΕΡ ΜΟΥ
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ (ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ)
ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΣΥ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΑΠΑΔΩΝ.

Ανώνυμος είπε...

Γράφετε: «Όχι δεν μπορώ σαν Xριστιανός να δεχθώ ότι o Θεός και η Παναγία θέλουν να πεθαίνουν οι άνθρωποι, να σκοτώνονται στις εθνικές οδούς, να σφάζονται στους πολέμους και να υποφέρουν στα ογκολογικά τμήματα των νοσοκομείων». Αν εξαιρέσουμε τους θανάτους που συμβαίνουν στους πολέμους, για τους οποίους ευθύνονται οι άνθρωποι, γιά όλους τους άλλους θανάτους, τους πολλούς, τους επώδυνους και τους φρικτούς, ποιός ευθύνεται; Η ανθρώπινη ελευθερία, που ξαφνικά μας προέκυψε ανώτερη και από την Παντοδυναμία του Θεού;
Εδώ γίνεται μιά παρεξήγηση: η Πίστη πραγματικά είναι «υπέρ λόγον» και δεν εμπίπτει στους κανόνες του αλλά όχι και «παρά λόγον» που την οδηγούν σε ψυχοπαθολογικά μονοπάτια.

Εδώ καταβάλλεται μιά προσπάθεια να εξηγηθούν τα ανεξήγητα και να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα με ωραία λόγια και βαθυστόχαστες σκέψεις (με συνήθως εξασφαλισμένης πρόσκαιρα μιας θέσης «έξω από τον χορό»).

Μια ταπεινή κατάθεση ότι «δεν γνωρίζω» ή «δεν μπορώ να κατανοήσω» αλλά παρ’ όλα αυτά βρίσκω στα λόγια και στο παράδειγμα του Ιησού
μια όχι τέλεια ικανοποιητική αλλά έστω «ανεκτή» διέξοδο στα ανελέητα ερωτήματά μου, θα ήταν μια σύμφωνη με το πνεύμα Του απάντηση.

Ανδρέας Θωμάς

Ανώνυμος είπε...

Π.Λιβυε, κατανοώ την προσπαθεια σας να προσφέρετε παρηγοριά και πιθανά να ακουστω θρασύς και αναιδής αλλά αυτό που γράφεται, φαινομενικά είναι βολικό, οτι δηλαδή ο θεός ποιει τα αγαθά και οι κακές επιλογές μας και ο διάβολος ποιουν τα κακά.
Τον διαβολο-την πηγή του κακού- ποιος τον δημιούργησε???
Ο παντοδυναμος και παντογνώστης θεός, ο οποίος γνωρίζει ήδη τις μελλοντικές επιλογές μας και τις επιτρέπει, δεν συγκατατιθεταιι την ίδια στιγμή στα δεινα που θα επακολουθήσουν?? Ο θεός αν δεν απατωμαι είναι ο δημιουργός των πάντων και επομένως αγαθών τε και κακών. Γιατί λοιπόν τον αποστασιοποιειτε απο το κακό?
Κατά την αποψη σας, ο φανατικός ισλαμιστης που στρατολογεί και εκπαιδεύει αφελείς νέους, δεν έχει μερίδιο ευθύνης στο κακο που εκεινοι-τα δημηουργηματα του- θα προξενήσουν? Αν ναι τοτε ο θεός έχει ευθύνη για το κακό που ποιει ο Εωσφορος αλλά και οι κακές επιλογές των ανρωπων-δημιουργημάτων Του-
Ευχαριστώ.