14 Ιουλ 2011

" Ψυχής Δρόμοι " βιβλιοπαρουσίαση β'

Η εκκλησία από την φύση της (δόγμα της Ενανθρωπήσεως) πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με την κτίση, τον κόσμο, τις κοινωνίες, με τον εκάστοτε ιστορικό άνθρωπο. Είναι αδιανόητο να μην παράγει πολιτισμό ως αποτέλεσμα του καθημερινού διαλόγου της με την ανθρώπινη ιστορία και ζωή.

Δεν νοείται εκκλησία εσωστρεφής και φοβική προς τον νέο και διαφορετικό. Εκκλησία με κλειστή πνευματικότητα. «Οι εκκλησίες δεν πρέπει να διακατέχονται από το φόβο ενάντια σε κάθε τι το Νέο. Ο φόβος αυτός ασυνείδητα σημαίνει την έλλειψη πίστης στο Θεό, και την φετιχοποίηση των δευτερευόντων, μεταβλητών, ιστορικών στοιχείων της πίστης. Όμως η εσχατολογική προοπτική (που δεν είναι βίαιη, αποκαλυπτική), ενέχει τη διάσταση της ιστορικότητας και της χρονικότητας, το άνοιγμα στο Νέο.»

Δυστυχώς εδώ και αρκετά χρόνια, ίσως δεκαετίες, ίσως και αιώνες η εκκλησία έπαψε να διαλέγεται με την ιστορία, τον πολιτισμό, τις κοινωνίες. Αποτέλεσμα, η μετατροπή της σε φοβικό, δύσκαμπτο, εσωστρεφή και ανασφαλή σύστημα. Γεγονός που αρκετές φορές την ανάγκασε να μένει έξω από τις εξελίξεις και κατά επέκταση μακριά από την ζωή του ανθρώπου. Εκκοσμίκευση δεν είναι να διαλέγεσαι και να απαντάς στα ερωτήματα που θέτει η ιστορία και το εκάστοτε ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά το να ταυτίζεσαι μαζί της αποδυναμώνοντας και αλλοτριώνοντας την πρόταση ζωής που κατέχεις ως το έσχατο νόημα της ύπαρξης. «… Στην πατερική περίοδο, το γεγονός ότι η Εκκλησία έκανε ένα σοβαρό διάλογο με τον περιβάλλοντα πολιτισμό, εμπόδιζε τους άλλους να παρεμβαίνουν σ’ αυτήν την διαδικασία. Από αυτό πρέπει να πάρουμε το μάθημα πως η Εκκλησία στις μέρες μας πρέπει να παίξει ένα πρωτεύοντα ρόλο στο διάλογο με τον σύγχρονο πολιτισμό στο βαθύτερο δυνατό επίπεδο, αν θέλει να αποφύγει την περιθωριοποίηση».

Μια εκκλησία που έχει αίσθηση των ευθυνών της, δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη γιατί ένας ναός έχει γεμίσει, όταν τόσο οι ηλικίες των μετεχόντων όσο και το 90% του ποιμνίου της, των βαπτισμένων μελλών της δεν συμμετέχουν καν. Αυτό το γεγονός μόνο ερωτηματικά μπορεί να μας γεμίσει και σε καμία περίπτωση εφησυχασμό.

Στην άρνηση του καταστροφικού εφησυχασμού και της εκκλησιαστικής ραστώνης, προχωράνε οι εκδόσεις "Αρμός" με μια νέα σημαντική σε όλα τα επίπεδα εκδοτική προσπάθεια.

Πρόκειται για εξαμηνιαία περιοδική έκδοση με τίτλο «Ψυχής Δρόμοι» που συμβάλει με ουσιαστικό τρόπο στο διάλογο της Θεολογίας με τις σύγχρονες ψυχολογικές επιστήμες.

Η εκδοτική προσπάθεια του "Αρμού" έρχεται να επισημοποίηση και να συστηματοποιήσει ένα διάλογο που ξεκίνησε τις προηγούμενες δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία. Προσπάθεια που πολεμήθηκε με φανατισμό και θρησκευτική αγριότητα αλλά τελικά ευδόκησε ως δυνατότητα της Θεολογίας να διαλέγεται με τον πολιτισμό. Μιας Θεολογίας που θέλει να υπάρχει στην ζωή του κόσμου και των ανθρώπων ως ανοιχτή κοινότητα προσκλήσεων και προκλήσεων διαλόγου, παρά ως ένα φοβικό σύστημα μεταφυσικής εξουσίας.

Το περιοδικό συντονίζει ο εκλεκτός π. Βασίλειος Θερμός, αλλά και μια πλειάδα αξιόλογων και σημαντικών, κληρικών, θεολόγων, ψυχιάτρων, ψυχολόγων και γενικότερα ανθρώπων που διασχίζουν το μονοπάτι των ανθρωπολογικών αναζητήσεων.

Το "Ψυχής Δρόμοι" απευθύνεται σε επαγγελματίες της ψυχικής υγείας (ψυχιάτρους, ψυχολόγους, ψυχοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, κ.α.) κληρικούς, θεολόγους, παιδαγωγούς, εκπαιδευτικούς, αλλά και σε ανθρώπους οι οποίοι είναι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα ψυχικής υγείας και θεολογίας.

Το πρώτο Τεύχος περιλαμβάνει:

Πρόλογος: Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου β΄

Άρθρα:
-Βασίλειος Σαρόγλου: Πίστη, απιστία και μορφές τους. Ο ρόλος της προσωπικότητας
-Antoine Vergote: Ο άλλος εαυτός ως θεμέλιο του εγώ και της διυποκειμενικότητας
-Stephen Muse: Τι κάνει τη συμβουλευτική να είναι ποιμαντική
-π. George Morelli: Διεκδικητικότητα και χριστιανική αγάπη
-π. Βασίλειος Θερμός: Το σώμα ως πεδίο σύγκλισης και συνεργασίας ψυχανάλυσης και Ορθόδοξης Θεολογίας
-David Elkind: Οι ρίζες της θρησκευτικότητας στο παιδί
-Allan Josephson: Προβλήματα αλληλεπίδρασης στις χριστιανικές οικογένειες και η σχέση τους με την αναπτυξιακή ψυχοπαθολογία: συμπεράσματα για τη θεραπεία
-Πανωραία Κανελλοπούλου: Το πιο πολύτιμο δώρο. Διάλογος των παιδιών στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών.
-π. Κων. Νευροκοπλής: Κήρυγμα κατά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Σχολιασμός περιπτώσεων
Κωνσταντίνος Εμμανουηλίδης - π. Νεκτάριος Αντωνόπουλος
Δημήτρης Κυριαζής - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Συνέντευξη: π. Αντώνιος Ρωμαίος (1ο μέρος)
Βιβλιοκρισίες, ειδήσεις, χρονικά, δραστηριότητες κ.α.


Ευχόμαστε κάθε δημιουργική επιτυχία σε αυτή την εκδοτική προσπάθεια

π. Λίβυος

6 Ιουλ 2011

Βιβλιοπαρουσίαση α'

"Η προέρχεται απο αυτόν που αφαιρεί την μπουκιά απο το στόμα του φτωχού και οχι απο αυτόν που αμύνεται να συντηρηθεί στην ζωή. " Καμίλος Τόρρες


Εχθές είχα μια ευχάριστη έκπληξη. Έλαβα ταχυδρομικώς ένα δεματάκι γεμάτο από πανέμορφα και ουσιώδη βιβλία. Είναι του καλού φίλου και εξαίρετου Θεολόγου Ανδρέα Αργυρόπουλου. Με τον Ανδρέα γνωριζόμαστε από πολύ παλιά όταν ακόμη συμμετείχε στην Ορθόδοξη Χριστιανοσοσιαλιστική ομάδα «ΕΞΟΔΟΣ» η οποία εκτός από την σημαντική της κοινωνική δράση, έκδιδε τότε ένα από τα σημαντικότερα Θεολογικά περιοδικά με τον ομώνυμο τίτλο «Έξοδος». Κάποια στιγμή τα μέλη του κινήματος προχώρησαν και στην δημιουργία ενός βιβλιοπωλείου πάλι με το ίδιο όνομα. Σήμερα μετά από αρκετά χρόνια δεν υπάρχει κάτι από όλες αυτές τις τόσες σημαντικές κοινωνικές χριστιανικές παρεμβάσεις. Υπάρχουν όμως τα πρόσωπα που τότε διαμόρφωσαν τους κοινωνικούς- πολιτικούς χώρους και σήμερα συνεχίζουν ο καθένας από το δικό του μετερίζι να δίδει την χριστιανική μαρτυρία.

Ας έρθουμε όμως και πάλι στο δεματάκι με τα βιβλία. Το οποιο περιείχε μέσα τους εξής τίτλους:

1.Θεολογία & Οικολογία

2.Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών

3.Νεοι και Εκκλησία σήμερα, μια κουβέντα στο Χαλάνδρι

4.Εκκλησία και Νεολαία, πέντε κείμενα προβληματισμού

5.Θρησκειολογική Βιβλιογραφία

6.Η Θεολογία της Απελευθέρωσης, στο μάθημα των θρησκευτικών

Αυτά είναι τα βιβλία του φίλου Ανδρέα Αργυρόπουλου. Κάποια από αυτά τα είχα ήδη. Με είχαν κλικάρει στα βιβλιοπωλεία και τα είχα προμηθευτεί προς ανάγνωση. Εκείνο όμως που πραγματικά με κέρδισε, τόσο διότι ακουμπάει ιδιαίτερες ευαίσθητες προσωπικές πτυχές της ύπαρξης μου, αλλά και διότι είναι μοναδικό στην σύγχρονη ελληνική βιβλιογραφία, είναι «Η Θεολογία της Απελευθέρωσης, στο μάθημα των θρησκευτικών». Επίκαιρο όσο ποτέ προς την σημερινή κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας μας.

Το βιβλίο χωρίζεται θα λέγαμε σε δυο θεματικές ενότητες. Η πρώτη εκτός τον σημαντικό πρόλογο, δίνει σημαντικές πληροφορίες για το κίνημα της Θεολογίας της Απελευθέρωσης. Που πρωτοεμφανίστηκε, ποιες κοινωνικές ανάγκες το γέννησαν, και πιο ρόλο έπαιξε στις κοινωνίες που οργανώθηκε. Επίσης αναφέρεται στην παρουσία και στις Θελογικές και κοινωνικές αναφορές αυτού του σημαντικού κινήματος, στο μάθημα των θρησκευτικών στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στην δεύτερη θεματική του ενότητα παρουσιάζει ένα σημαντικό ανθολόγιο από κείμενα και λόγους των σημαντικότερων εκφραστών του κινήματος. Επισκόπων, κληρικών, θεολόγων, λαϊκών, που με τον ένα ή άλλο τρόπο εξέφρασαν μέσα από προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες, πολλές φορές με τίμημα την ίδια τους την ζωή, το κίνημα της Απελευθέρωσης.

Εγώ προσωπικά θα σας πρότεινα να προμηθευτείτε και να διαβάσετε τον εν λογω βιβλίο-καθώς και τα υπόλοιπα του Ανδρέα Αργυρόπουλου- διότι ιδιαίτερα στις δύσκολες μέρες που ζούμε, θα φανεί χρήσιμο να εμπλουτίσετε το προσωπικό σας τοπίο με απόψεις και ιδέες ανθρώπων που έζησαν και αγωνίστηκαν κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες εθνικά και σκληρές πολιτικά και κοινωνικά καταστάσεις. Όμως κατάφεραν να μην απολέσουν την χριστιανική και ανθρώπινη οντότητα τους.

Σας παραθέτω και μια καταπληχτική βιβλιοκρισία του καλού Θεολόγου Γιώργου Καπετανάκη για το βιβλίο που αναρτάται στο μπλοκ του http://e-lithi.blogspot.com/2011/06/2011-h-manifesto.html

Τέλος για όσους θέλουν να παρακολουθούν και να διαβάζουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του Ανδρέα Αργυρόπουλου μπορούν να επισκέπτονται το προσωπικό του μπλοκ http://e-theologia.blogspot.com/