17 Μαΐ 2008

Υποκριτικά γέλια……




Φεύγοντας από την πίσω πόρτα

του ακάλυπτου

σου φώναξα παρακλητικά, ίσως και προστατευτικά,

να βάλεις μια μπλούζα με μακρύ μανίκι

και ένα κασκόλ να κρύβει το λαιμό σου.

Δεν θα’ θελα να δει ο κόσμος τα σημάδια

που πρόσθεσε στο κορμί σου η μοναξιά.

Μήτε να γελάσουν εκείνοι που για τον ίδιο λόγο

έγιναν 100 κιλά……..


6 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

Τρώμε τα συναισθήματά μας και η πίκρα μεταμορφώνεται(δυστυχώς για λίγο)σε γλύκα τρώγοντας(ή πίνοντας ή κάνοντας άλλη κατάχρηση).
Στα 100 κιλά ο κόσμος σου φαίνεται λιγότερο απειλητικός,πιο "μικρός".Νομίζεις πως θα τον αντιμετωπίσεις παλληκαρίσια.

π. ΛίΒυος είπε...

" Τρώμε τα συναισθήματά μας......."
Καταπληκτική φράση. Ετσι είναι .......
Σε ευχαριστώ !!!

XRISTINA G.V. είπε...

Διψάω για αγάπη, πεινάω για αγάπη,πονάω για αγάπη
Ουρλιάζω για αγάπη πεθαίνω
για αγάπη αλλά
Είμαι ο λύκος, ο κακός λύκος και δεν γίνεται,δεν είναι δυνατόν τέτοια αισθήματα να έχω.
Γιατί αν το μάθουνε τα πρόβατα
θα πέσουνε να με σπαράξουν(Αργύρης Χιόνης)
Καλό Σαββατοκύριακο!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Στον δικό μου Γολγοθά...τα καρφιά
ήταν τα ...ματιά σου..

αφιερωμένο...

π. ΛίΒυος είπε...

@XRISTINA G.V.

Kαταπληκτικό!!!! Σε ευχαριστώ Χριστίνα, για την υπέροχη παρουσία σου στο μπλόκ !!!!

Τα λεμε..............

π. ΛίΒυος είπε...

@ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

Να είσαι καλα ρε φίλε.....
Όντως είναι καρφιά................

Την ανυπόκριτη αγάπη μου......